JAK NAMALOWAĆ FADO?

Jego twórczość nawiedziły różne duchy narodowe – rachityczna Monarchia, na skraju załamania ustrojowego, rumiana Republika, o prężnej, acz chwiejnej kibici i ponura niemowa – Dyktatura, o wąskich oczach i perspektywach.

JOSÉ MALHOA

José Malhoa (1855-1933) – prominentny malarz, burżuj z nagłówków z nieznośną tendencją do marginesów. Takim, jak on ciężko było wtopić się w stołeczną bohemę. Klucz do światka Mouraria przekazał mu, przy kieliszku, Baron Alvito, który przedstawił mu Amâncio – zalotnego zadymiarza, ciemną gwiazdę fado castiço. Nieco później, José  poznał również konkubinę artysty – nadzwyczajnie nieobyczajną kobietę z blizną – “dźgniętą Adelaidę”. Oboje, od pierwszego wejrzenia, skradli pędzel mistrza.

PRYWATA W DOMU PUBLICZNYM

35 dni i nocy, z powagą i bez zniewagi malarz przyglądał się sprośnej kanciapie Adelaidy. W poszukiwaniu prawdy, cierpliwie rozrabiał na palecie lokalne rozróby. Chłonął jęki i stęki. Szukał bohemy bez ściemy i brał na płótno tego konsekwencje. Dopiero, kiedy posiadł każdy detal, zaprosił przed sztalugę swoich bohaterów.

Amância, co prawda, dość ciężko było złapać, bo często był w rękach policji. Piękną Adelaidę, wrażliwy malarz, bezwiednie rozbierał wzrokiem, co kończyło się wybuchami furii zazdrosnego lubego.

TO SKANDAL!

Finalnie udało się im dojść do porozumienia – z obrazem i bez obrazy. Dzieło “O Fado” podzieliło za to krytykę. Zgorszyło konserwatystów i zachwyciło autentycznością liberałów. “O Fado” stało się przedmiotem niezliczonych kopii, wariacji i karykatur i jedną z odpowiedzi na pytanie – “jak namalować fado?”.

SZUKASZ PRZEWODNIKA PO LIZBONIE?

DAJ MI ZNAĆ!